Granmisi Reflections. De verborgen taal van een familie lijn.
- lucille Tafleur
- Nov 7
- 2 min read
Soms dragen we lasten die niet van ons zijn.
We voelen verdriet, angst of schuld die niet uit ons eigen verhaal lijkt te komen.
Toch drukken ze op ons hart, op ons lichaam, op onze keuzes.
Familieopstellingen zijn een manier om die onzichtbare draden te zien.
Ze helpen ons begrijpen dat we allemaal deel uitmaken van een groter web een levend veld van herinnering, liefde en soms ook pijn.
Deze methode, ontwikkeld door de Duitse psychotherapeut Bert Hellinger, brengt familiepatronen letterlijk in beeld.
Tijdens een opstelling kiest iemand een vraag of thema, en andere deelnemers vertegenwoordigen familieleden of elementen uit het leven.
Zonder dat ze het verhaal kennen, voelen ze wat er speelt.
Het lijkt magie maar het is eigenlijk het energetisch geheugen van de familie, dat via het lichaam spreekt.
Dat veld, dat sommigen het morfogenetisch veld noemen, is waar intuïtie en energie elkaar ontmoeten.
In dat veld kan zichtbaar worden wat nog niet erkend is:
een vergeten voorouder, een oud verdriet, een kind dat gemist wordt, een belofte die nog weegt.
Zodra iets in het licht wordt gebracht, kan de liefde weer gaan stromen.
Wat mij raakt, is dat dit werk niet gaat over schuld, maar over orde en liefde.
Iedereen hoort erbij.
Wanneer iemand in het systeem niet wordt gezien, probeert een ander onbewust zijn plek in te nemen
uit liefde, niet uit keuze.
In een familieopstelling wordt die plek hersteld.
En met die erkenning keert er rust terug in het hart, in het lichaam, in de lijn.
Het is geen therapie in woorden.
Het is een ontmoeting in energie.
Een herinnering aan waar we vandaan komen
en aan de kracht die vrijkomt als we eindelijk durven zeggen:
Ik zie jou. Ik draag niet langer wat van jou was.
Ik geef het terug, in liefde en met eerbied.🦋Granmisi.
Reflectie:
Voel vandaag eens aan wie of wat jij misschien nog draagt.
Welke emoties of zorgen zijn niet van jou, maar van iemand vóór jou?
Wat mag jij met zachtheid teruggeven aan het leven zelf?
Comments